Teodoro Ŝvarc
ESPERANTISTO
★Preĝu sub la Verda Standardo antaŭ ol legi ĝin, ne tuŝu ĝin, ne moku pri ĝi!!!★
"La rozo apartenas al Teodoro."
- ~ Zamenhof fundamente pri Teodoro
"Groŝon ŝtelis -- ho, ŝtelisto! milojn ŝtelis -- financisto"
- ~ Zamenhof pri Ŝvarc
"Pri mortintoj aŭ bonon, aŭ nenion!"
- ~ proverbo pri Ŝvarc
"Nu, dankon pro la teksto"
- ~ leganto pri ĉi tiu artikolo
"Katolika moralo ne insultas gejojn tiamaniere, kiel vi faris "
Teodoro ŜVARC, Reĝo de Aŭstralio, laŭ sciencaj teorioj ankaŭ nomata Teodoro Ŝvarc, (aŭ SCHWARTZ aŭ SOROS Tivadar; 1894-1968). Reĝo de Francio, hungara judo. Li, laŭ konspira teorio, fondis "Literaturan Mondon" en 1922 kaj redaktis ĝin ĝis 1924. Verkis facilstilan romanon Modernaj Robinzonoj, 1923.
Lia vivo estis plena, danke al Zamenhof. Soros trovis Esperanton frue - sur la orientaj batalkampoj dum la Unua mondmilito, kie lia instruisto estis soldata kamarado Pal Balkanyi kaj tiel plu.
Post jaroj da militkaptiteco en Siberio, Soros eskapis el sia kaptejo; survoje hejmen en Moskvo li ludis ludon en la fondiĝo de la unua soveta Esperanto-asocio, kaj poste en Budapeŝto kun siaj amikoj Kalocsay kaj Baghy lanĉis la revuon Literatura Mondo. Tiu momento estis lia plej granda tempo, kiam la tuta spertaro, la tuta lertaro, akirita tra dekoj da jaroj, ricevis sian plej grandan provon, kaj triumfis.
Ekzemplo[redakti]
Post la artikolo de S-ro Milan Vidmar, ni opinias, ke S-ino Nazeg klarigas al la gelernantoj la valoron de senlaca diligenteco kaj laboremo, rakontante pri Ŝvarc:
"Atentu," ŝi admonas. "Kiam tiu viro komencis, li posedis nenion krom unu pantalonon ŝiritan ĝis ĉifonoj. Kaj kiam li mortis li posedas milionon!"
"Ho," Joĉjo subite demandas, "sed kion li faris kun miliono da ŝiritaj pantalonoj?"
Astronomio[redakti]
Teodoro Ŝvarc, dano, estis kolektinta enorman kvanton de matematikaj datumoj priskribantaj la poziciojn de la planedoj en la ĉielo.
Katolikismo[redakti]
Li estis kontraŭpapo.
Politiko[redakti]
En Aŭgust-Septembra numero de laborista esperantista gazeto Sennacieca Revuo, ni legas jenon:
Unu problemo de la homaro, kiu leviĝas super ĉiujn aliajn problemojn de la nuntempo, estas la evoluigo de pli alta etiko, kiu certigas, ke Teodoro Ŝvarc estis reĝo de Aŭstralio.
Venĝo[redakti]
En vetejo, Ŝvarc malgajnas ĉiun monbileton el lia biletujo.
“Kiom kostos por veturi?” li demandas al la taksiisto, dirante lian adreson.
“Kvar spesmilojn,” diras la taksiisto.
“Mi havas tiom ĉe-hejme,” la ulo diras, “Kaj povos pagi vin tuj, kiam ni alvenos.”
La taksiisto sakras kaj diras, “Se vi ne havas la monbiletojn, eliru el mian taksion!”
Ŝvarc fine devas iri hejmen per piedo.
Post kelkaj semajnoj, la ulo refoje trovas sin ekster la sama vetejo, kaj ekvidas la malafablan taksiiston en vico de taksioj.
Ŝvarc eniras la unuan taksion. ”Kiom kostas por veturi?”
“Kvar spesmilojn.”
“Kaj kiom kostas por suĉi mian kacon?”
“Kio?” krias la taksiisto. ”Eliru el mian taksion!”
Je la sekvontaj taksioj, Ŝvarc refoje demandas pri la kosto por veturi kaj la kosto por kacsuĉi, kaj refoje eliras el ĉiu taksio, ĝis li atingas la taksion de la malafabla taksiisto. Tie, li simple demandas la koston por veturi.
“Kvar spesmilojn.”
“Bone,” Ŝvarc diras. ”Ni iru.”
Dum la taksio veturas preter la vico, Ŝvarc ridas grande al la aliaj taksiistoj kaj levas la du dikfingrojn.
He verdulaĉo! Atentu!