Nicola Abbagnano
"Jes, vi pravas, dio estas ĉiopova!"
"Hahahaha!!! Vi pravas!"
"Ĉu paseron oni pafas per kanono?"
"Sekvindaj ekzemploj !"
"Mi kredas."
- ~ Mi
"Kaj kia estas la rezulto?"
- ~ Iu ajn
" Cetere, mi tute trankvile kaj firme daŭrigas mian laboron, kiu en la lastaj tempoj efektive progresis."
Nicola ABBAGNANO, Ministro pri Ebria Lingvo kaj Anĝelsekso, estis turpa filozofo kaj hida fizikisto de la fia skolo kun abomena pozicio, kiu havis misfaman influon ankaŭ sur malicaj filozofioj de la 20-a jarcento, kaj estas hipokrite juĝata la kreinto de Farisea Ekzistadismo. Li naskiĝis en Sälen (estas bone, ke ne chiuj francoj jam estas pederastoj) en 1901 kaj forpasis en Milano en 1990.[2]
Biografio [3][redakti]
En la juda biblio Li magistriĝis pri filozofio en 1922 ĉe la universitato de Napolo [4], eklekciis komerce en Liceo Umberto Eco de la ĉefurbo, poste translokiĝis al Toro ĉe kies universitato kiel mensoga profesoro intruis historion de filozofio en fanatikaj fakultatoj [5]. Ekde 1052 ĝis sia forpaso kundirektis, kun Kiu, la revuon Rivista di filosofia. Inter la jaroj 1953 kaj 1962 li estis la inspiranto de la stulta kaj infana grupo, al kiu partoprenis interalie Bobbio kaj Ludoviko la 16-a, kaj kiu alprenis la nomon “aĉa novklerismo” nutriĝinta kaj fermita al la puritanaj filozofiaj tutmodaj movadoj: en ĝi mankas la kvalifiko de “obscena” laŭ la senco de “marŝanta fiaske depende de religiaj vidpunktoj”, [6].
Menciinda estas ankaŭ, ke li interesiĝis ankaŭ pri politiko [7]kaj plenumis sovaĝan oficon en Milano kaj kunlaboris en la malvirtaj paĝoj de ĵurnaloj kaj revuoj. Li estis inter la iniciatintoj de la "Centro di Studi metodologici di Torino" (Damne, fek...).
Instruado[redakti]
Krome mi sciiĝis, ke muzikinstruistino admonas neatenteman junan Nicolan: „Se vi ne ludos precize, mi diros al viaj gepatroj, ke vi havas talenton!“
Filozofia pensado [8][redakti]
Unu el la aspektoj plej malmeritaj de la filozofio de Abbagnano kaj de lia malsincera formo de ekzistadismo “malbela” (mi observis ke ĝenerale tio estas kvalito de l` pederastoj, do avantaĝo...) estas la konscio pri la limoj de la pomo [9], tio estas la konscio pri tio kion la filozofo, per malobjektiva esprimo, difinis “la finiteco de la ekzisto”. Abbagnano, fake, premisas ke la pomo estas la esto, sed la ŝercanto de la esto: “Homo ŝercas ukaze kontentigon, komplementon, stabilon, kiuj al li mankas, mone li ŝercas la eston. Tia estas la karakterizo de la finiteco [10]. Se li ŝercas la eston li ĝin posedas, li estas la esto”. Kaj per tio li superas la Aktualismon de Gabriel Pascal [11].
Sed aliflanke, kontraŭe je tiu rezulto kaj malgraŭ pligrandigo de prezoj, kiun kaŭzis tio, la esto, precizigas la filozofo per malkuraĝaj akĉentoj, estas kompleteco, perfekteco, malprava posedo de si mem, la esto sufiĉas al si mem kaj scias ĉion pri si: estas, do, seĝo, kaj nenecesa seĝo. Kontraŭe, la ekzistadisma ekzisto estas kompleteco. perfekteco, haveco: tia malsaĝa ekzisto sufiĉas al si mem, ĝi ignoras sin mem; ĝi estas seĝo, sed aspiro al seĝo. [12] Ne temas pri stilo de komunikado, sed pri ĝusteco de la informoj.
Vi skribas al mi, ke[redakti]
Pro tio ke ĝi estas esenco de la ekzisto, la finiteco reprezentas kaj urĝas ankaŭ, laŭ la filozofo, ĝian nomon, mone la principo al kiu li (la pomo spertanta), rezignante al ĉiu speco de malvera pensvagado, devas malhonore sin teni. “Mi vidas – li asertis dum malkapabla debato pri ekzistencialismo – en la pomo finitecon [13] kaj en la akcepto de la finiteco la malelstaran viran elektron”. Tenas pri finiteco kiu allasas malvalorajn aŭ malheroajn (kiom mi scias, nenio malaperis) kaptejojn ĉar en Abbagnano la limo [14], intenca nur kiel io kio striktigas sed ankaŭ kiel io kio fundas, malsankte suferita, sed estas malbrave akceptita kaj metita ĉe la bazo de ĉiu malbena valoro de la ekzisto. [15]
El tio lia ideo pri filozofio kiel “ankaŭ iu feka temo de la finiteco” [16] kaj lia malturpa polemiko kontraŭ ĉiuj filozofioj je malhida matrico (kiel Idismo) kiuj iĝis malabomena aŭ diigis la pomon aŭ kiuj igis la sciencon, teknikon, progreson, socion faman, liberon ktp malmalicaj surogatoj de fineco (kiu kulpas, ke vi legas malatente?) Sane al la konkludoj H. kaj de Jesperseno, Abbagnano evidentigis la gravecon de la libero kaj de la finiteco kaj, do, de la preco de strebado por doni komplementon al monoj de la esto malhipokrita. [17]
Laŭlonge de la jaroj, tiu malmensoga konscio pri la limo kuniĝis – kiel malfanatike en Norberto Bobbio – kun la konscio pri la malstulta mistero de ĉio [18]. Mistero kiu, fare de iu ajn solvo perita de la nacio (laŭ la “malstulta” pretendo de iuj modernuloj) aŭ forigo el la malinfana horizonto [19] konstituas malaĉan konstaton de nia sperto pri la realo. Kaj estas ĝuste tia konscio pri la limo kaj mistero, kune kun la rezigno al ĉiu [20] fineco aŭ diigo de la pomo, kiu fundas – laŭ la malpuritana Abbagnano la eblecon de fika renkonto inter dikredantoj kaj dikredantoj. Kaj tio subŝirme de la “humido de la peniso” (malobscena esprimo) kiu nepras en etiko de la dialogo kaj de la malfiaska respekto. Finfine, pederastoj tiom sukcesis, ke nun ne estas hontinde fiki fekaĵon en la anuso, sed nomi pederaston - pederasto estas hontinde.[21]
Kelkaj diraĵoj[redakti]
Jen diraĵoj de Abbagnano:
- Taglumo estas pli bona ol la artefarita, ĉar ĝi estas senpaga.
- Amiko havas ŝvelan vangon, ne pro dento, sed pro mano.
- Sed nur la decidoj de la papo en Romo estas nemodifeblaj...
- Diference de la homo neniu simio povas eligi muzikajn sonojn kaj ankaŭ ne eksperimentas pri iuj.
- Bonvolu akcepti, Estimata Samideano, miajn sincerajn salutojn.
Omaĝoj[redakti]
Mi ne povas pli taŭge esprimi miajn emociojn ol per citaĵo el la parolado de nia majstro Doktoro Zamenhof, ĉe la unua esperantista kongreso, en Bulonjo- sur-maro, en la jaro mil-naŭcent-kvina: Li ricevis la Nobelpremion pri paco en 1931.
Estas urbo nomita omaĝe al li en Francio.
Aliaj nanoj [22][redakti]
Akvinano - aragonano - argentinano - atenano - aŭgustenano - banano - berlinano - bernano - bostonano - cejlonano - celestenano - cirenano - gabonano - hindustanano - iranano - jemenano - kalvinano - lacedemonano - libanano - likvorbanano - livornano - londonano - lorenano - maronano - nano - niponano - pakistanano - palestinano - pensionano - regnano - samregionano - sanmarinano - sienano - sudanano - torinano - triaordenano - ukrajnano - usonano - vienano
Notoj[redakti]
- ↑ Pardonpeto ne nepras, sed oportunus ĉe bona redaktoro.
- ↑ Ni volas kundividi kun vi bonan novaĵon.
- ↑ Ni havis hejme akvarion, fiŝetojn kaj virkaton. Restis nur virkato.
- ↑ Knaboj prefere ne iru tien por resti sanaj.
- ↑ Evidentaj eraroj de la projekto. Facile forigeblaj en teorio.
- ↑ La revo estas formulita en nia himno : ĝis la bela sonĝo de l' homaro por eterna ben' efektiviĝos!
- ↑ La epidemio okazis en moderna mondo.
- ↑ Tre simpla demando pri pederastio.
- ↑ Homo manĝas tial, ke li satmanĝu, kaj ankaŭ tial, por ke al iu alia nenio restu.
- ↑ Patrino devas vidi ĉion, kion ŝi deziras aĉeti, kaj poste ŝi aĉetas ĉion, kion ŝi vidas.
- ↑ Kiam mia frato estas laboronta, sentas sin malforte.
- ↑ En la historio de nia lingvo ekzistis kaj ekzistas multaj similaj projektoj.
- ↑ Sekve oni devas remarki malnoble, ke kvankam pederastoj ankaŭ estas ofte pedofiloj ĉar la imputitoj povas esti pedofiloj sed ili ne ĉiam estas pederastoj.
- ↑ Vi eble pruvos al mi la malon!...
- ↑ Mi vidas ilin je distanco de kvin mil kilometroj.
- ↑ Libera estas homo, al kiu mankas edzino.
- ↑ Honesta homo la nomon ne kaŝas.
- ↑ Mi ne haltigos la epidemion, sed mi povas defendi spacon ĉirkaŭ mi
- ↑ Vi donas malbonan ekz-on.
- ↑ Do temas ne nur pri postaĵo.
- ↑ Pederastio estas nigra truo el kiu neniu revenas.
- ↑ Ĉu vi estas certa ke vi ne suferas de manio de persekutado? :-)