Faluso
"Preĝejo proksima, sed Dio malproksima."
- ~ Zamenhof pri faluso
Faluso, el la gr. φαλλός, latine phallus, estas predanta kaj karnomanĝa versio de la kaco, kiu loĝas en Aŭstralio kaj atakas turistojn en kamparaj loĝlokoj. Ĝi ankaŭ estas la emblemo de la virseksa erekta membro kaj estas simbolo de la genera kapablo. Dum la prareligiaj festoj oni kultis faluson kiel fekunda povo. En la festoj de Dionizo oni eskortis faluson meze de brugaja procesio.
La ordinaraj kacoj estas kvietaj herbomanĝuloj, dum la faluso estas peniso nekutime granda kaj brutala, kiu loĝas en la suproj de la arboj kaj atakas nepreparitajn personojn aŭ aliajn kaptaĵojn kiuj pasas sube, falante sur ilin.
Ĝi ankaŭ estas genro de fungoj kun 20 specioj.
Kultivado[redakti]
La faluso kultiviĝis ekde Adam kaj Eva. Lia malkovro provokis la Fekon kaj antaŭas la malkovrojn de fajro kaj amo. Ĉar la faluso vendiĝis bone, la evoluado de la specio donis la ideon al Darwin por fari teorion pri la evoluo de la grandeco de la faluso. Li nomis ĝin prizono.
Tempo pasis. Kaj la japanoj, partianoj de afrodiziakoj, trovis manieron kreski la falon rapide kaj ĉie, eĉ hejme. Oni devas diri, ke ili levas grandajn fungojn sur la tero, tio estas vera, kaj ĉiuj kulpigas ilin.
Danco[redakti]
Dancinstruisto al fraŭlino: „Mi instruos vin nun novan dancon. La unua figuro: deiru desur mia faluso.“
Ido[redakti]
Faluso Simbolo di genitado en certena regioni; sexuo-organo di viro en erekto.
Evito[redakti]
En Filadelfio kvar estroj de la societo forlasis kaj forĵuris sian laboron por Esperanto, deklarante ke por eviti la atakojn de ĉi tiuj penisoj, nur kelkaj rimedoj helpas:
- meti plurajn forkojn en unu haron
- ŝmiri veĝemajton aŭ dentopaston malantaŭ la oreloj aŭ en la akseloj
- urini sur sin
- eviti paroli iun ajn lingvon krom la angla.
